Blog deel 2

Hallo lieve lezers,

Leuk dat jullie weer langs komen voor mijn nieuwe blog. De vorige keer ben ik niet ver gekomen en ging het vooral over mijn lieve vogels, hihi. Nu wilde ik verdergaan met mezelf voorstellen.

Buiten mijn werk in de horeca ben ik altijd bezig geweest met fashion, modellenwerk en alles wat daarmee te maken heeft. Op dat gebied ben ik altijd een ondernemer geweest, alleen heb ik vaak duizend dingen tegelijk gedaan of ben ik ergens mee gestopt om weer iets anders te doen.

Zo had ik bijvoorbeeld een prachtige naaimachine thuis en begon ik creatief kleding te maken. Toen besloot ik mijn eigen kledinglijn op te zetten. Later bedacht ik dat het leuk zou zijn om deels inkoop te doen en deels mijn eigen zelfgemaakte creaties te verkopen.

Hieronder zie je bijvoorbeeld een foto van een fotoshoot in Amsterdam, met dank aan fotograaf Nishinphotography (kijk op Instagram). De laarzen heb ik gekocht via uwantisell, de broek met gaten en het basic hemdje komen van de H&M, en het spijkerjasje met de patches en steentjes heb ik zelf gemaakt.

Daarnaast ben ik ooit begonnen met fotoshoots toen ik 14 of 15 jaar was, en zo begon het balletje te rollen. Het begon bij een hobbyfotograaf die modellen wilde fotograferen in plaats van natuur en buurtfeesten. Vervolgens kwam ik in contact met een fotograaf uit Schagen, en voor ik het wist stond ik op de voorpagina van de krant uit Schagen als Miss Zondag uit Schagen, wat behoorlijk bijzonder was omdat ik niet uit Schagen kom. Maar vanaf dat moment kreeg ik steeds meer berichten en reisde ik als jonge puber met mijn studenten ov door heel Nederland naar verschillende fotografen, en zo bouwde ik een steeds groter netwerk op.

Voordat ik het wist, kreeg ik betaalde klussen en ontving ik veel kleding en andere producten voor promotie. Ik wilde me graag bij een bureau inschrijven, maar toen had ik nog maar één tattoo en was ik te klein met mijn 168 cm lengte. (Inmiddels is mijn hele rechterbovenbeen tot voorbij mijn heup helemaal vol getatoeëerd en ben ik helaas nog steeds te klein.) Dus bij een bureau kwam ik niet binnen, maar omdat ik in de loop der jaren op jonge leeftijd een groot netwerk had opgebouwd, ging ik zelf op zoek naar opdrachten.

Tussen mijn 16de en 22ste kreeg ik veel leuke klussen en producten. Daarna besloot ik me meer te focussen op het afronden van mijn horeca-opleiding en mijn werk in de horeca. Terwijl ik dat deed en mijn modellenwerk op een laag pitje stond, benaderden meiden me voor hulp bij modellenwerk. Dat groeide snel, en voor ik het wist, had ik een groot bureau genaamd MC Models opgezet. In het begin liep dit geweldig, maar tegelijkertijd probeerde ik ook mijn eigen modellenwerk weer op te pakken.

Helaas kwam ik voor twee grote tegenslagen te staan. Ten eerste kwam corona en werden veel dingen afgelast. Ten tweede besefte ik hoe de wereld was veranderd. Bijna iedereen is model of influencer, betaalde klussen zijn er bijna niet of ze worden gratis gedaan. Het was gewoon onmogelijk om betaalde opdrachten binnen te halen, zowel voor mezelf als voor mijn modellen. Aangezien ik bij een bureau niet binnenkom, moest ik freelance aan de slag.

In die tijd heb ik veel meiden en jongens mogen helpen, maar ook zelf veel gedaan en geleerd en een nog groter netwerk opgebouwd.

Toen kwam het stukje kleding maken weer terug, want dat deed ik eigenlijk al een tijdje niet meer. Ik besloot een jurk te maken van plastic afval om goede dingen te doen met het modellenwerk. We deden een fotoshoot op het strand van IJmuiden om te laten zien dat al het afval dat op het strand wordt achtergelaten in de zee terechtkomt, waardoor veel dieren sterven en het milieu schade oploopt. Ik had niet verwacht dat ik samen met mijn beste vriendin met die fotoshoot op de radio zou komen en in meerdere kranten zou worden gepubliceerd.

Beetje creatief doen heb ik altijd leuk gevonden, vooral als het gaat om fashion.

Volgende keer vertel ik verder over alles.

Xoxo